Konwersja liczb rzeczywistych do notacji wykładniczej
Kalkulator obliczający wyrażenia matematyczne (wpisane w pole poniżej) i przedstawiający wynik w notacji naukowej oraz postaci wykładniczej i inżynierskiej.
Separatorem dziesiętnym dla liczb rzeczywistych jest kropka.
Separatorem dziesiętnym dla liczb rzeczywistych jest kropka.
Notacja naukowa (notacja wykładnicza, postać wykładnicza, postać inżynierska) to sposób przedstawiania liczby rzeczywistej, szczególnie przydatny dla bardzo dużych lub bardzo bliskich zeru.
Stosowana w literaturze matematycznej, technicznej i naukowej, wszędzie tam, gdzie przedstawianie liczb w postaci dziesiętnej wymagałoby użycia dużej liczby cyfr.
Notacja naukowa jest odmianą zapisu dziesiętnego niezerowej liczby rzeczywistej pozwalającą umieszczać separator dziesiętny zawsze za pierwszą znaczącą cyfrą (co wyklucza liczbę 0).
Zapis liczby składa się z następujących elementów:
· znak liczby (jeśli liczba jest ujemna to minus „−”, jeśli dodatnia to brak znaku lub plus „+”)
· mantysa znormalizowana, czyli liczba z cyframi liczby oryginalnej mieszcząca się w przedziale prawostronnie otwartym [1,10)
· mała lub wielka litera E;
· wykładnik będący liczbą całkowitą (jeśli wykładnik jest liczbą ujemną, to poprzedza się go znakiem „−”, jeśli natomiast jest liczbą dodatnią, to opcjonalnie można poprzedzić go znakiem „+”).
Wartość liczby rzeczywistej zapisanej w notacji naukowej można odczytać, stosując się do poniższego wzoru:
$$ {\displaystyle x=M\cdot 10^{E}}$$ gdzie:
${\displaystyle M}$ – mantysa,
${\displaystyle E}$ – wykładnik (cecha).
Postać wykładnicza to zapis liczby bezpośrednio w formie iloczynu postaci:
$${\displaystyle \pm M\cdot 10^{E}}$$ gdzie:
${\displaystyle M}$ jest mantysą znormalizowaną do przedziału [1,10),
${\displaystyle E}$ jest wykładnikiem całkowitym.
Postać inżynierska to zapis liczby w formie iloczynu ${\displaystyle \pm M\cdot 10^{E}}$, gdzie wykładnik musi być wielokrotnością liczby 3. Konsekwencją tego ograniczenia jest konieczność normalizowania mantysy do przedziału [1,1000). Dzięki takiej konwencji łatwo można skojarzyć wykładnik z odpowiednim przedrostkiem układu SI.
Przykłady:
Notacja naukowa jest odmianą zapisu dziesiętnego niezerowej liczby rzeczywistej pozwalającą umieszczać separator dziesiętny zawsze za pierwszą znaczącą cyfrą (co wyklucza liczbę 0).
Zapis liczby składa się z następujących elementów:
· znak liczby (jeśli liczba jest ujemna to minus „−”, jeśli dodatnia to brak znaku lub plus „+”)
· mantysa znormalizowana, czyli liczba z cyframi liczby oryginalnej mieszcząca się w przedziale prawostronnie otwartym [1,10)
· mała lub wielka litera E;
Wartość liczby rzeczywistej zapisanej w notacji naukowej można odczytać, stosując się do poniższego wzoru:
$$ {\displaystyle x=M\cdot 10^{E}}$$ gdzie:
${\displaystyle M}$ – mantysa,
${\displaystyle E}$ – wykładnik (cecha).
Postać wykładnicza to zapis liczby bezpośrednio w formie iloczynu postaci:
$${\displaystyle \pm M\cdot 10^{E}}$$ gdzie:
${\displaystyle M}$ jest mantysą znormalizowaną do przedziału [1,10),
${\displaystyle E}$ jest wykładnikiem całkowitym.
Postać inżynierska to zapis liczby w formie iloczynu ${\displaystyle \pm M\cdot 10^{E}}$, gdzie wykładnik musi być wielokrotnością liczby 3. Konsekwencją tego ograniczenia jest konieczność normalizowania mantysy do przedziału [1,1000). Dzięki takiej konwencji łatwo można skojarzyć wykładnik z odpowiednim przedrostkiem układu SI.
Przykłady:
liczba | notacja naukowa | postać wykładnicza | postać inżynierska |
---|---|---|---|
2 | 2E0 | $2⋅10^{0}$ | $2⋅10^{0}$ |
50 | 5E1 | $5⋅10^{1}$ | $50⋅10^{0}$ |
321 | 3.21E2 | $3.21⋅10^{2}$ | $321⋅10^{0}$ |
12345 | 1.2345E4 | $1.2345⋅10^{4}$ | $12.345⋅10^{3}$ |
0.045 | 4,5E−2 | $4.5⋅10^{-2}$ | $45⋅10^{-3}$ |
Zobacz również
Polecany konwersja liczb rzeczywistych do notacji wykładniczej (4)
4,89E+04
Iloczyn częściowy ciągu
Pochodna funkcji
Przebieg zmienności funkcji
Suma częściowa ciągu
Geometria:
Graniastosłup
Kwadrat
Ostrosłup
Prostokąt
Romb
Trapez
Trójkąt prostokątny
Trójkąt równoramienny
Trójkąt równoboczny
Logika:
Sprawdzanie zdań logicznych
Statystyka:
Dominanta
Odchylenie standardowe
Mediana
Średnia arytmetyczna
Średnia geometryczna
Średnia ważona arytmetyczna
Wariancja
Zamiana jednostek:
Jednostki informacji
Skala mapy
Przeliczanie czasu
Przeliczanie długości
Przeliczanie objętości
Przeliczanie powierzchni
Przeliczanie wagi/masy
Kalkulator matematyczny » Konwersja liczb rzeczywistych do notacji wykładniczej
Konwersja liczb rzeczywistych do notacji wykładniczej
Kalkulator obliczający wyrażenia matematyczne (wpisane w pole poniżej) i przedstawiający wynik w notacji naukowej oraz postaci wykładniczej i inżynierskiej.
Separatorem dziesiętnym dla liczb rzeczywistych jest kropka.
Przybornik:
Notacja naukowa (notacja wykładnicza, postać wykładnicza, postać inżynierska) to sposób przedstawiania liczby rzeczywistej, szczególnie przydatny dla bardzo dużych lub bardzo bliskich zeru. Stosowana w literaturze matematycznej, technicznej i naukowej, wszędzie tam, gdzie przedstawianie liczb w postaci dziesiętnej wymagałoby użycia dużej liczby cyfr.
Notacja naukowa jest odmianą zapisu dziesiętnego niezerowej liczby rzeczywistej pozwalającą umieszczać separator dziesiętny zawsze za pierwszą znaczącą cyfrą (co wyklucza liczbę 0).
Zapis liczby składa się z następujących elementów:
· znak liczby (jeśli liczba jest ujemna to minus „−”, jeśli dodatnia to brak znaku lub plus „+”)
· mantysa znormalizowana, czyli liczba z cyframi liczby oryginalnej mieszcząca się w przedziale prawostronnie otwartym [1,10)
· mała lub wielka litera E; · wykładnik będący liczbą całkowitą (jeśli wykładnik jest liczbą ujemną, to poprzedza się go znakiem „−”, jeśli natomiast jest liczbą dodatnią, to opcjonalnie można poprzedzić go znakiem „+”).
Wartość liczby rzeczywistej zapisanej w notacji naukowej można odczytać, stosując się do poniższego wzoru:
x
=
M
⋅
10
E
gdzie:
M
– mantysa,
E
– wykładnik (cecha).
Postać wykładnicza to zapis liczby bezpośrednio w formie iloczynu postaci:
±
M
⋅
10
E
gdzie:
M
jest mantysą znormalizowaną do przedziału [1,10),
E
jest wykładnikiem całkowitym.
Postać inżynierska to zapis liczby w formie iloczynu
±
M
⋅
10
E
, gdzie wykładnik musi być wielokrotnością liczby 3. Konsekwencją tego ograniczenia jest konieczność normalizowania mantysy do przedziału [1,1000). Dzięki takiej konwencji łatwo można skojarzyć wykładnik z odpowiednim przedrostkiem układu SI.
Przykłady:
liczba notacja naukowa postać wykładnicza postać inżynierska
2 2E0
2
⋅
10
0
2
⋅
10
0
50 5E1
5
⋅
10
1
50
⋅
10
0
321 3.21E2
3.21
⋅
10
2
321
⋅
10
0
12345 1.2345E4
1.2345
⋅
10
4
12.345
⋅
10
3
0.045 4,5E−2
4.5
⋅
10
−
2
45
⋅
10
−
3
Zobacz również
Kalkulator dzielenia pisemnego
Kalkulator dzielenia z resztą
Kalkulator kwadratu liczby
Sprawdzanie liczb pierwszych
Kalkulator rzymskiego systemu zapisywania liczb
Kalkulator liczb zespolonych
Polecany konwersja liczb rzeczywistych do notacji wykładniczej (2)
Wpisz treść komentarza
Wpisz Nick
1 + 4 = ?
dupoasdfghj
0.00037605633802816903